Sprawozdanie stypendysty Naukowego Funduszu Stypendialnego PTOK.

W dniach 31 maja – 4 czerwca 2024 roku w Chicago miał miejsce doroczny kongres ASCO Amerykańskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej – najważniejszej onkologicznej konferencji na świecie. Tegoroczny kongres odbywał się pod hasłem „Wiedza pokonuje raka”. Uczestniczyło w nim ponad 36 tysięcy osób z prawie 130 krajów, biorących udział osobiście – ponad 30 tysięcy lub przez Internet – ponad 6 tysięcy w sesjach podzielonych na 25 bloków tematycznych, mając również dostęp do 6 683 prac w tym ponad 2 668 plakatów i 2 735 streszczeń wyłącznie w formie publikacji.

Dzięki wsparciu stypendialnemu PTOK (https://ptok.pl/regulamin-naukowego-funduszu-stypendialnego) możliwe było moje osobiste uczestnictwo w tym spotkaniu. W dniu 3 czerwca 2024 odbyła się sesja pt „Symptom Science and Palliative Care”, w czasie której przedstawiono streszczenia zjazdowe w formie plakatowej o tytule: Association of lung cancer-associated cachexia with the metastatic spread to pleura. W trakcie sesji zaistniała możliwość szerokiego przedyskutowania prezentowanych wyników, w tym z przedstawicielami firm farmaceutycznych pod kątem potencjalnego wykorzystania wyników w planowaniu strategii terapeutycznych, a także nawiązanie kontaktów z osobami zainteresowanymi tym kierunkiem badań. Streszczenie, którego omówienie w języku polskim znajduje się poniżej, zostało opublikowane w Journal of Clinical Oncology, Volume 42, Number 16_suppl: https://ascopubs.org/doi/10.1200/JCO.2024.42.16_suppl.12095

dr hab. Marcin Skrzypski

ADIUNKT, Katedra i Klinika Onkologii i Radioterapii, Gdański Uniwersytet Medyczny

12095

„Association of lung cancer-associated cachexia with the metastatic spread to pleura.”

Bartosz Sekuła, Pawel Szymański, Magda Konkel, Alicja Zielińska, Gioia Altobelli, Mikołaj Szewczykowski, Edmund Naczk, Magdalena Dróżka, Witold Rzyman, Rafał Dziadziuszko, Marcin Skrzypski

The Medical University of Gdańsk, Department of Oncology and Radiotherapy, Clinic of Oncology and Radiotherapy at University Gdansk

W pracy Bartosza Sekuły i wsp. omówiono korelację pomiędzy kacheksją związaną z rakiem płuca a metastatycznym rozsiewem do opłucnej. Kacheksja nowotworowa (CAC) jest jedną z głównych przyczyn śmiertelności u pacjentów z niedrobnomokórkowym rakiem płuca (NDRP) i charakteryzuje się zaburzeniami składu ciała. Przeprowadzono analizę powiązań pomiędzy zmianami składu ciała i obrazem rozsiewu metastatycznego raka płuca. Autorzy wykorzystali obrazy tomografii komputerowej z punktu czasowego rozpoznania raka oraz punktu czasowego nawrotu w celu ilościowej oceny obszarów podskórnej i trzewnej tkanki tłuszczowej (SAT, VAT) oraz tkanki mięśni szkieletowych (SKM) na poziomie 3 kręgu lędźwiowego za pomocą opartego na AI oprogramowania DAFS (Voronoi Analytics) w grupie 101 pacjentów z NDRP, u których wystąpił nawrót po leczeniu operacyjnym guza pierwotnego w Szpitalu Uniwersytetu Medycznego w Gdańsku. Zmniejszenie SKM, SAT i VAT powyżej 5% lub 10% w chwili nawrotu raka porównano z obrazem rozsiewu nowotworu. Mediana czasu do nawrotu po resekcji guza pierwotnego wynosiła 1,6 roku (0,4-6,4 roku). Stwierdzono 38% wznów lokalnych lub regionalnych, 59% przerzutów odległych oraz 13% drugich pierwotnych raków płuca. Wśród przypadków rozsiewu nowotworu odnotowano 19% przerzutów do mózgu, 22% przerzutów do opłucnej, 34% przerzutów do płuc, 17% przerzutów do kości i 11% przerzutów do wątroby. U 51 (50%) chorych zaobserwowano więcej niż jedno miejsce rozsiewu. Utrata >5% SKM, SAT i VAT wystąpiła odpowiednio u 61%, 33% i 41 % pacjentów. Zmniejszenie >5% lub >10% SKM było związane z wystąpieniem przerzutów do opłucnej w chwili wznowy raka (P<0,001). Mediana utraty tkanki mięśniowej wynosiła -11,6% u pacjentów z nawrotem w opłucnej oraz -5,3% u pacjentów z innymi miejscami przerzutów odległych (p<0,001). Nie stwierdzono istotnych statystycznie zależności pomiędzy innymi zmianami składu ciała a obrazem lokalizacji nawrotów, histologią guza, ani wiekiem pacjentów. Nawrót NDRP w obrębie opłucnej po leczeniu chirurgicznym guza pierwotnego wykazuje związek ze zmniejszeniem przedziału mięśni szkieletowych. Uzyskana informacja może być wykorzystana w projektowaniu przyszłych badań klinicznych mających na celu określenie molekularnych korelacji sarkopenii i kacheksji nowotworowej.